71. SONE

Yas tutmaya kalkışma ecel beni aldı mı,

Nobran ve mendebur çan bildirdi mi bir kere

Bu iğrenç yeryüzünden kaçıp sığındığımı

Bana koynunu açan en iğrenç böceklere:

Bunları okuyunca anma derim;

Çünkü öyle sonsuz seviyorum ki seni

Tatlı anılarında unutulmak isterim

Acı çektirecekse sana düşünmek beni.

Ah ben düştükten sonra bağrına toprakların

Göz atacak olursan bu şiirlere bir gün,

Söylemesin zavallı adımı dudakların,

Hayatımla birlikte bırak sevgin çürüsün;

Yoksa şu kurnaz dünya deşer de iniltini,

Benim için yas tuttun diye hor görür seni.

WILLIAM SHAKESPEARE 

YARIŞ

Herkes herkesi seviyor.

Hepsi de başka türlü seviyor.

Herkes herkesi sevmesin, gerek yok.

Adam azaldı, sevgi de elden gidiyor.

"Bana sen haklısın diyorlar,

Hayır hayır, ben çok haklıyım" bilen biliyor.

Bu yarışın dışında kalanlar,

Adamı sevgi, sevgiyi de adam ediyor.

ÖZDEMİR ASAF

BENCE ŞİMDİ SEN DE HERKES GİBİSİN

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor

Onlardan kalbime sevda geçmiyor

Ben yordum ruhumu biraz da sen yor

Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken daha dün gece

Kaçıyorum bugün senden gizlice

Kalbime baktım da işte iyice

Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim

Maziye karıştı şimdi yeminim

Kalbimde senin için yok bile kinim

Bence sen de şimdi herkes gibisin

NAZIM HİKMET RAN

ŞAŞIRDIM KALDIM İŞTE

Sözde senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla..

Bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla

Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla..

Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla..

Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla..

Yüreğinin başına noktalarla.. Hatlarla..

Baş başa kalıyorum sonunda heyhatlarla..

Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla..

Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle..

Öldür bende ki beni..

Sonra dirilt kendinle!

Çarpsan kara sevdayı en azından yüz binle..

Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle..

Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle..

Ama her defasında geri döndüm seninle

Hangi düşüm çözülür.. Nazla.. Sitemle.. Kinle..

Ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle..

Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin..?

Bazen kız kardeşimsin.. Bazen öpöz annemsin..

Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin..

Eksilmeyen çilemsin..

Orada ufuk çizgim, burada yanım yöremsin..

Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin..

Çâresizim.. Çâremsin..

Şaşırdım kaldım işte bilmem ki nemsin..

YAVUZ BÜLENT BAKİLER

SENİ SAKLAYACAĞIM

Seni saklayacağım inan

Yazdıklarımda, çizdiklerimde,

Şarkılarımda, sözlerimde.

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek

Ve kimseler görmeyecek seni,

Yaşayacaksın gözlerimde.

Sen göreceksin, duyacaksın

Parıldayan bir sevi sıcaklığı,

Uyuyacak, uyanacaksın.

Bakacaksın, benzemiyor

Gelen günler geçenlere,

Dalacaksın.

Bir seviyi anlamak

Bir yaşam harcamaktır,

Harcayacaksın.

Seni yaşayacağım, anlatılmaz,

Yaşayacağım gözlerimde;

Gözlerimde saklayacağım.

Bir gün, tam anlatmaya...

Bakacaksın,

Gözlerimi kapayacağım..

Anlayacaksın.

ÖZDEMİR ASAF

TUTUNAMAYANLAR - ALINTI

"Sevmek zor geliyor. Alışmamışım yoruluyorum. Her an sevdiğimi düşünemiyorum. Bazen atlıyorum. Boşluklar oluyor. Bunları boş sözlerle doldurmaya çalışıyorum. Oysa ben her an sana bakmak, bir sözünü kaçırmamak; bir kıpırdanışını, yüzünün her an değişen bütün gölgelerini izlemek, her an yeni sözler bulup söylemek istiyorum. Her mevsimde, her gittiğimiz yerde, insanlarla ve insanlarsız, aşkın değişen yansımalarını görmek istiyorum. Bütün bunlar beni yoruyor. Sen orada duruyorsun ve beni seyrediyorsun sadece. Senin için sevmek, su içmek gibi rahat bir eylem. Ben her an uyanık olmalıyım..."

OĞUZ ATAY

SONSUZ AŞK

Dalga ile kıyının aşkını bilir misin?

Öncesinden başlayıp, sonsuza giden dalga,

Hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya.

Dalga, seven - kıyı, sevilendir

Dokunur parmaklarının ucuyla kıyıya dalga

Ve döner hep geriye

Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya

Hep bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca

İşte, ben de seni böyle severim yar.

Yar, bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini?

Bilirler görünmeyeceklerini...

Sevilmeyeceklerini...

Koklanmayacaklarını...

Okşanmayacaklarını...

Ama inatla açarlar aşkla, sevgiyle, özlemle.

Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını

İşte ben de seni böyle beklerim yar.

Yar, ipek böceğini bilir misin?

Onun kozasının içinde ördüğü o ipliğe olan aşkını

Bilir o, ördüğü ipliğin kendisinin ölümü olacağını

Ama aşkına feda eder kendini.

Öyle verir kendini yarenine korkusuzca

İşte, ben de kendimi böyle veririm sana yar.

Yar, ağaç ile meyvesinin aşkını bilir misin?

Meyvesini vermelidir ağaç yeniden doğmak için

Öyle zorludur ki ayrılmaları

Verir meyvesini ağaç

Meyve tohum olur, tohum kök olur

Ve yeniden doğar ağaç, kendi meyvesinden

İşte ben de böyle yar;

Yok olmayı göze aldım, tekrar sende doğmak için.

GASSAN SATAR